De kwaliteit in de kinderopvang moest weer een boost krijgen en dat is de reden dat beroepskrachten vanaf 2019 gecoacht moesten gaan worden.

Misschien ligt het wel aan mij, maar ik snap het niet helemaal meer.

Ik heb verschillende (verdiepende) opleidingen gevolgd (totaal 8 jaar) om een echt goede en gedegen coach te worden die verder kan kijken dan gedrag alleen.

Ik maak me zorgen en het moet me echt van het hart!

Gaat het onze wetgever nu echt om kwaliteit, of gaat het erom dat er wederom het e.e.a op papier komt te staan, zodat ‘de kwaliteit’ geregeld is? Het gaat er m.i. om (althans, daar lijkt het op) dat de GGD inspecteur kan zien dat er coaching georganiseerd is op een kinderopvanglocatie. Punt. Uit. De manier waarop maakt dan ook eigenlijk niks meer uit. Men voldoet. Op papier. Thats it!

Wat is coaching nu precies? Coaching is een gestructureerd en doelgericht proces, waarbij de coach op interactieve wijze de gecoachte aanzet tot effectief gedrag door:

• bewustwording en persoonlijke groei
• het vergroten van zelfvertrouwen en
• het exploreren, ontwikkelen en toepassen van eigen mogelijkheden

Om een coach te zijn dien je aan een aantal kenmerken te voldoen. Coach zijn is echt een vak apart! Hij of zij heeft een afgeronde coachopleiding (en die duurt niet maar 5 of 6 dagdelen) en zal door veel ervaring en vooral door veel te doen goed getraind zijn. Een coach woont regelmatig herhalingstrainingen bij, doet aan intervisie en supervisie! Je moet objectief kunnen zijn en iemand tot eigen antwoorden laten komen, zodat diegene zelfinzicht krijgt. Onbevooroordeeld zijn is ook van groot belang! Je moet kunnen putten uit je eigen ervaringen, uitdagingen, motivaties, relaties, verliezen etc. Hierdoor kun je beter relativeren. Een coach moet richting kunnen geven aan een gesprek, zodat de kern naar boven komt. Focus houden en structuur geven aan een gesprek is ook van groot belang, wil je daadwerkelijk iets kunnen bereiken.

En dat is allemaal echt niet zo makkelijk als dat het wellicht lijkt!

Geen kwaad woord over de beroepskrachten die een cursus volgen en binnen een aantal dagdelen blijkbaar kunnen waar ik heel wat jaartjes voor gestudeerd heb. Je moet die extra ‘taak’ er maar weer naast doen! En ik begrijp hoor dat het leuk is een nieuwe uitdaging! Maare….ik zou graag eens willen weten: hoe doen deze medewerkers dat coachen van elkaar dan en hoe houden ze dat op de lange termijn vol? Hoe kan het coachen van (directe en naaste) collega’s onder elkaar de kwaliteit op de groepen verhogen of verbeteren? Ik kan me namelijk heel goed voorstellen dat als de ene collega de andere moet coachen onder werktijd er een gezellig samenzijn kan ontstaan. Hartstikke leuk natuurlijk en supergoed voor de onderlinge band. Maar wie bewaakt het proces? Hoe zorg je ervoor dat je niet verzand in dingen die er niet toe doen en krijg je een gezellig -over-alles-en-niks- gesprek!? Schiet het dan zijn doel niet voorbij?

Hoe ga je eigenlijk om met weerstand van je collega? (wat is het, hoe herken je het, wat kun je ermee?) Hoe krijg je iemand veranderingsbereid? In hoeverre kun jij zien welke intenties of welke reden er achter bepaald gedrag zit? En welk soort vragen kun je dan stellen? Hoe zet je iemand tot nadenken over het eigen handelen, zonder dat deze in de weerstand schiet? Wat gebeurt er met de ander als je aannames doet? Hoe zorg je ervoor dat je een gelijkwaardige relatie behoudt met je naaste collega? Wat als je te dichtbij komt en iemand niet meer weet te prikkelen om echte verandering te weeg te brengen? Hoe bewaar je professionele afstand als je collega problemen heeft op persoonlijk vlak? En daarbij….moet je ook je collega’s kunnen sturen, adviseren op (ontwikkelingsproblemen, opvoedperikelen en moeilijk, ingewikkeld) gedrag van kinderen. En dan heb ik het nog niet eens over het bijhouden van de verslaglegging, het stellen van doelen en het opstellen van coachplannen…..

Pfff. Ik vind het nogal niet wat! En ik vraag me echt af…kun je dit coachen, met alles wat daarbij komt kijken over laten aan de beroepskrachten die het al zo druk hebben met allerhande (extra) taken op de groep? Ik heb 23 jaar lang een eigen middelgrote kinderopvangonderneming gehad, maar ik zou mijn medewerkers nooit en te nimmer elkaar laten coachen. 

Neem het van me aan; er komt echt veel meer bij kijken dan je denkt!

Ik ben benieuwd hoe andere kinderopvangondernemers of andere geïnteresseerden daar over denken!