Coach 2 coach

Coach 2 coach. Daar ligt nog een stukje uitdaging.

Hoe ga je dat als kleine organisatie in deze tijd toch voor elkaar krijgen. Het pedagogisch coachen van jouw eigen pedagogisch coach. (als je die nog hebt....)

Vooral in tijden van arbeidskrapte, zoals nu het geval is. Het is al een uitdaging om een eigen pedagogisch coach in huis te krijgen, te hebben en te houden. Dan heb je diegene een dure opleiding laten volgen, denk je dat je het allemaal hebt geregeld en dan wordt ie ziek. Of hij vertrekt. Daar sta je dan. En de Wet zegt dat pedagogische coaching verplicht is. Dus je komt er niet ook zomaar even onderuit. 

En het zijn ook echt geen 'verzachtende omstandigheden'

Dus het wordt keihard in je inspectierapport vermeld. En misschien krijg je een week om het te regelen, als je een heeeeel aardige inspecteur hebt die het allemaal wel begrijpt. Maar ja, ook die moet zich aan de wet houden en zal het doorspelen aan de gemeente-ambtenaar. (de inspecteur kan niet anders) En die kunnen handhaven....(als ook zij niet toevallig ziek zijn) Misschien is dat je mazzeltje....?   

Maar, eerlijk is eerlijk, het is niet te doen in deze tijden van arbeidskrapte. En ook niet in tijden van corona. Want ook dat is er gewoon nog steeds, al denken we (allemaal) van niet. 

En dus wat gebeurt er? Eigenaren van kinderopvangorganisaties gaan zelf maar coachen.

Naast dat zij ook vaak de functioneringsgesprekken al doen, de rondleidingen, het beleid al schrijven, de ouders te woord staan, nieuwe pedagogisch professionals zoeken, want er zijn weer zieken, vaak zelf nog enkele dagen op de groep staan, etc.

En ik maak het mee. Ik word als coach met regelmaat gevraagd om tijdelijk in te vliegen om de brandjes te blussen. Zeker bij de kleinere organisaties. Ik vind het leuk, maar ik vind het ook sneu. Als ik zie hoe hard er wordt geknokt om de lege gaten op te vullen. En om te voldoen aan alle eisen (en dat zijn er echt nogal wat) die in de Wet worden gesteld. En waarbij grote organisaties soms al moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen, laat staan de 'kleintjes'. En dus doen de eigenaren het er zelf maar weer 'even' bij. En ja, waar ik al eerder een blog over schreef LEES 'M HIER! is toch wel uitgekomen. 

Met het gevolg dat de coachings-uren met een vork worden geschreven. Want het staat op papier he! En geen mens die er verder naar omkijkt. 

En wat wil je hier nu eigenlijk allemaal mee zeggen?

Dat ik vind dat er best eens door de vingers mag worden gekeken. Kijk met een vork schrijven, oke, dat niet natuurlijk. Maar als er een pedagogisch coach in huis is, dat er dan niet nog een coach hoeft te zijn die de pedagogisch coach coacht. Tijdelijk dan. Want natuurlijk moet de coach ook kunnen sparren en zijn of haar ei kwijt kunnen. En wat ik er ook mee wil zeggen is dat ik de kleine ondernemers hier in kan steunen door intervisiegroepjes te organiseren. Dan voldoet men in elk geval aan de Wet.

Je coach wordt dan gecoacht, je hoeft geen stad en land af te struinen naar een andere coach en jij kunt als kinderopvang-ondernemer doen waar je echt goed in bent. 

Er ZIJN voor je pedagogisch professionals.